شعر

کانال رسمی وحید ضیایی:

کاش پای زنی دیگر در میان بود 

این را بانویی از قیصریه گفت 

نزدیک ساعت انفجار . 

تا کنون چند بار شکفتن ناگهان یک غنچه ی سرخ را دیده ای 

تا کنون چند بار 

شاریدن شراب تازه جوشیده را در شیشه ای ضعیف 

تا کنون شمرده ای آیا 

اخبار چادرهایی را که در خود آتش می گیرند ؟ 

من محکوم ِبه مام میهن بودم 

دچار مرز هایی برجسته 

من همیشه سربازی 

که معشوقه اش را 

چون تفنگی کهنه در آغوش می کشید 

همچنان که تفنگش را 

بعد از پاشیدن مردی 

که به سان او عاشق بود .

پیامبران سوری 

با زنانی از قبایل ماه 

به مشت های بسته ما کوچیدند 

دست هایی لرزان

انگشت هایی برهنه 

و چین دامنی نفرین .

کاش پای زنی در میان بود 

کشیده , بلند , اندکی فربه 

این را حجره داری از بازار حلب گفت 

پیش از چاک خوردن گلویش از ترکش .

کاش مرا دلبری با خود می برد 

سیاه چشم 

کاش مرا دلبری با خود می برد 

زاغی 

کاش مرا دلبری با خود می برد 

روشن 

سربازان زیادی با رویا می خوابند 

روی زانوی مادرانشان 

زنانی 

که سینه هاشان 

انبار باروت است 

و لب هاشان 

مصحف پیامبران جدید .

یوسفی که به حراج حلب آمده ام 

و زنانی که در دست 

چاقویی دارند و 

کینه ای ترنج . 

وحید ضیایی / آذری از 95

#قیصریه. #حلب. #وحیدضیایی

http://telegram.me/sherastan